Bez tytułu

smurfy powiedziałyby, że jest smerfnie; banda niewychowanych dzieciaków na ulicy, że zajebiście; zakochana panna młoda, że bajecznie. a ja? ja powiem, że jest dziwacznie. mimo pozorów.

czasem stwierdzam, że jest cudownie lecz przy kolejnym napływie emocji i myśli ta 'mgiełka nadziei' ulatnia się. ja wiem, że taka jest kolej rzeczy, że po burzy zawsze nadejdzie słońce [blaaa] ale zwykle trudno się do tego dostosować.

godzina goni godzinę. chwilami aż trudno sie połapać jaki mamy dzień tygodnia. wiosenna pogoda dodaje energii, chęci do życia. rozpoczyna sie kolejny rozdział w moim życiu. pozostaje mi tylko zadać pytanie: jak to będzie?